

Cando deron as seis o cabalo dixo que tiña que ir traballar; Bengato preguntoulle se o podía axudar. Garbanzo dixolle que non.
Enton Bengato marchou cabo dunha vella maceeira para descansar, subíu ata una rama que estaba á sombra. Cando espertou e quixo baixar non puido.
Colleu medo e empezou a miañar, como non pasaba ninuén por alí pensou que podía facer.

Como tiñan fame pensaron que era hora de cear, despedíronse e cada un voltou á súa casa.
Fora un día cheo de emoción.
1º-B
No hay comentarios:
Publicar un comentario