22.6.10
NOVO ENDEREZO
Se queres visitar a nova páxina web do centro visita o seguinte enderezo http://www.edu.xunta.es/centros/ceipsofiacasanova/
22.4.10
UXÍO NOVONEYRA
Este é o ano de Uxío Novoneyra, o ano do Courel, o ano en que as serras , as lousas, os castaños, e camiñosde Parada lembrarano home que retellaba a casa e acollía nela a cantos ata alí se achegaban.
8.2.10
AS COPLAS DE 5º B
En xaneiro e febreiro
o meu compañeiro
parece un guerreiro.
Cando é ano Xacobeo
dalle un mareo.
Celia
Xa estamos no entroido,
filloas como as que poido.
Ímonos disfrazar
para á xente asustar.
Sofía
Onte fun a ver “Avatar”
e un tío queríame matar;
intentou degolarme
e empezou a dispararme.
Andrés
O entroido vai chegar
e todas o imos celebrar,
comendo as filloas
que fixeron as avoas.
Antenín é amigo de Martín.
Gustaríalles tocar o violín,
pero non queren vir
porque facémolos rir.
Co Xacobeo case me mareo.
Pouco saio ao recreo.
Se non estudio cateo
e non podo visitar o museo.
Anaís
O entroido chegou con orellas,
carne de poco para enchentes,
para que xanten as vellas
e tamen as demais xentes.
Vestirémonos de trapos
perrucas, sombreiros e zapatos.
Como no entroido vale todo
iremos de tontos e bobos.
Meu padriño
fai moi ben as filloas.
Cando acaba de probalas
quédalle a tixola soa.
O meu gato Duque
ten un músculo atrofiado.
Cando ten que correr,
a pata dalle que facer.
Estela
O Antenín de Martín
parece un “Langostín”
Cando toca o violín
baila nun patín.
Co mareo do Xacobeo
quédome coma un xeo.
Teño que ler un tebeo
para acabar co cabreo.
Mauro
Brais e máis Andrés
pasaban a clase falando.
Menos mal que os separaron
pero agora falan berrando.
No entroido imos cantando,
comendo filloas e orellas,
saltando, rindo e bailando.
Algún vai contando ovellas.
A miña amiga Andrea
é unha boa compañeira,
moi caladiña na clase,
pero despois moi festeira.
Este ano no entroido
voulles decir ás miñas avoas
que vaian facendo a masa
para levar ao cole filloas.
Cristina
O Entroido vai chegar
¡Que ben o vou pasar!
Coas miñas compañeiras
voume disfrazar.
Alicia
Este ano houbo temporais.
Coa neve poidemos xogar
e co vento voar.
Sin cole quedamos
e moito disfrutamos.
Adrián L.
Filloas, orellas, rosquillas
comeremos sen parar.
Sentados nas sillas
a barriga vainos estoupar.
Eva
A miña compañeira
botoume unha carreira.
Como é moi guerreira,
leva un sombreiro
de pel de carneiro
Ainhoa
Miña amiga Cristina
é moi presumida.
Sempre con roupa bonita.
Só lle falta unha pulseriña
para ser a máis guapiña
Á miña amiga Aldara
gústanlle moito os contos.
Ten bastantes de fadas
pero poucos de piratas
Andrea
Entroido,entroido,
¡Canto tardas en vir!
para ver aos borrachos
das tabernas saír
Juliane
O noso profesor
moi bromista é.
Todos rimos un montón
e despois deberes a mogollón.
Andrea a de 5º B
está moi caladiña,
pero cando chega o recreo
berra como unha loquiña.
Brais
o meu compañeiro
parece un guerreiro.
Cando é ano Xacobeo
dalle un mareo.
Celia
Xa estamos no entroido,
filloas como as que poido.
Ímonos disfrazar
para á xente asustar.
Sofía
Onte fun a ver “Avatar”
e un tío queríame matar;
intentou degolarme
e empezou a dispararme.
Andrés
O entroido vai chegar
e todas o imos celebrar,
comendo as filloas
que fixeron as avoas.
Antenín é amigo de Martín.
Gustaríalles tocar o violín,
pero non queren vir
porque facémolos rir.
Co Xacobeo case me mareo.
Pouco saio ao recreo.
Se non estudio cateo
e non podo visitar o museo.
Anaís
O entroido chegou con orellas,
carne de poco para enchentes,
para que xanten as vellas
e tamen as demais xentes.
Vestirémonos de trapos
perrucas, sombreiros e zapatos.
Como no entroido vale todo
iremos de tontos e bobos.
Meu padriño
fai moi ben as filloas.
Cando acaba de probalas
quédalle a tixola soa.
O meu gato Duque
ten un músculo atrofiado.
Cando ten que correr,
a pata dalle que facer.
Estela
O Antenín de Martín
parece un “Langostín”
Cando toca o violín
baila nun patín.
Co mareo do Xacobeo
quédome coma un xeo.
Teño que ler un tebeo
para acabar co cabreo.
Mauro
Brais e máis Andrés
pasaban a clase falando.
Menos mal que os separaron
pero agora falan berrando.
No entroido imos cantando,
comendo filloas e orellas,
saltando, rindo e bailando.
Algún vai contando ovellas.
A miña amiga Andrea
é unha boa compañeira,
moi caladiña na clase,
pero despois moi festeira.
Este ano no entroido
voulles decir ás miñas avoas
que vaian facendo a masa
para levar ao cole filloas.
Cristina
O Entroido vai chegar
¡Que ben o vou pasar!
Coas miñas compañeiras
voume disfrazar.
Alicia
Este ano houbo temporais.
Coa neve poidemos xogar
e co vento voar.
Sin cole quedamos
e moito disfrutamos.
Adrián L.
Filloas, orellas, rosquillas
comeremos sen parar.
Sentados nas sillas
a barriga vainos estoupar.
Eva
A miña compañeira
botoume unha carreira.
Como é moi guerreira,
leva un sombreiro
de pel de carneiro
Ainhoa
Miña amiga Cristina
é moi presumida.
Sempre con roupa bonita.
Só lle falta unha pulseriña
para ser a máis guapiña
Á miña amiga Aldara
gústanlle moito os contos.
Ten bastantes de fadas
pero poucos de piratas
Andrea
Entroido,entroido,
¡Canto tardas en vir!
para ver aos borrachos
das tabernas saír
Juliane
O noso profesor
moi bromista é.
Todos rimos un montón
e despois deberes a mogollón.
Andrea a de 5º B
está moi caladiña,
pero cando chega o recreo
berra como unha loquiña.
Brais
ANTROIDO 2010
O antroido vai chegando
e andan todos coma tolos
sobre todo os de sexto
non paran de pedir
pois a Madrid queren ir,
pero eu penso
que van quedar en Allariz.
Noelia Pombo
Se de Antroido queres vir
nada mais que o tes que pedir.
Se de antroido queres vir
pinta o teu nariz.
Se á praia queres ir
ao noso antroido tés que vir.
Se ao antroido queres vir
trae unhas rosquillas e ponte a rir.
Os alumnos desta clase
non queremos traballar,
pois o noso disfraz temos que
inventar.
De seres fantásticos imos ir
e por Vilaboa arriba vanse rir.
Se che gustan as filloas,
as rosquillas, as orellas
e moitas cousas máis
o antroido terás que festexar.
Antía Aller
Se vas ao antroido
saca a pelota
e ponte a xogar un pouco
Estela Martínez Rama
O antroido vai chegar,
rosquillas, orellas e filloas
imos zampar.
O antroido é moi divertido
por eso cando me disfrazo
moito me río.
O antroido vai chegar
e o meu disfraz
está sen preparar.
Aitana Fernández R.
O antroido vai chegar
e todos nos imos disfrazar.
Cousas moi ricas van traer e no
ximnasio as imos comer.
Lucía García Crívaro
O antroido vai chegar
e os nenos xa están a xantar.
O antroido vai chegar
e Juan xa está a brincar.
O antroido vai chegar
e Pilar vai falar.
O antroido vai chegar
e Charo vai explicar.
O antroido vai chegar
e Pilar vaise enfadar.
O antroido vai chegar
e Marisé vai estudar.
David Delgado
O antroido vai rematar
E os nenos van chorar.
Jennifer López
6.2.10
ENTROIDO RIBEIRAO
En Santiago de Arriba (Chantada. Lugo) celébrase cada Entroido, un vistoso desfile e actuación duns personaxes chamados "volantes", ou gardiáns, que provistos de campanillas anuncian o paso dos seus señores, tocados con "puchos", especie de grandes sombreiros adornados con flores, cintas, bonecas e plumachos, que resultan moi vistosos, sobre todo cando danzan e atravesan os pastos e hortos para facelos fértiles cando pousan os seus pés enriba eles.
Van acompañados tamén polos margatos ou "peliqueiros", vestidos con "pelicas" (peles de animais), portando un cinto, a modo de látigo, para favorecer e despexar o paso dos volantes e puchos. O desfile acaba no campo da festa onde fan sinxelas representacións nas que participan os viciños da aldea.
É unha festa sencilla, sinceira e chea de colorido, na que a música das campanillas que levan na cintura os volantes, emite un especial e emotivo son cando danzan.
Para máis información visitar a publicación no blog:
http://jubiladosjubilosos-chela.blogs... Categoría: Gente y blogs
Etiquetas: Antroido. Entroido.Entroido Ribeirao. Carnavales de Galicia. Cultura popular.
2.2.10
FONTES E LAVADOIROS
FONTES E LAVADOIROS
“Consérvanse tres lavadoiros* e dúas fontes, unha delas aínda se usa.
Os lavadoiros atópanse no lugar de Laxe, no camiño da Fraga. Hai dous privados, en bastante bo estado, e outro público, restaurado, preto dos anteriores. Hai tamén unha fonte próxima, no lugar de Laxe que está en desuso, e outra en Castro, que aínda segue en funcionamento.
Ao longo de Laxe e Castro discorre un río, que estaba cheo de lavadoiros, onde xurdían tódolos contos do lugar. As novas transmitíanse neses lugares de encontro, onde eran lavandeiras unha grande cantidade de veciñas e tamén algúns homes. Adicábanse a facer lavandería para a cidade veciña, A Coruña, onde non había auga corrente coma hoxe en día. Falamos do primeiro medio século pasado_incluso máis atrás_.
Para o transporte usaban burras** que ían cargadas cos feixes de roupa, que logo repartían porta a porta, aos seus clientes na cidade. En Castro hai unha fonte que aínda se usa. Este era o punto de encontro, sobre todo de rapaces, que no verán gardaban quenda, pola escaseza de auga, para encher os seus caldeiros e tamén as sellas. Sendo tamén lugar de xolda mentras agardaban”
*Os lavadoiros alugábanse anualmente por un peso (5 pesetas)
**Utilizábanse burras en vez de burros , porque as femias son máis dóciles. Levábanse ao ferrador, na rúa Juan Flórez, detrás do cine Doré, e alí as deixaban mentres se repartía a roupa de porta en porta.
“Consérvanse tres lavadoiros* e dúas fontes, unha delas aínda se usa.
Os lavadoiros atópanse no lugar de Laxe, no camiño da Fraga. Hai dous privados, en bastante bo estado, e outro público, restaurado, preto dos anteriores. Hai tamén unha fonte próxima, no lugar de Laxe que está en desuso, e outra en Castro, que aínda segue en funcionamento.
Ao longo de Laxe e Castro discorre un río, que estaba cheo de lavadoiros, onde xurdían tódolos contos do lugar. As novas transmitíanse neses lugares de encontro, onde eran lavandeiras unha grande cantidade de veciñas e tamén algúns homes. Adicábanse a facer lavandería para a cidade veciña, A Coruña, onde non había auga corrente coma hoxe en día. Falamos do primeiro medio século pasado_incluso máis atrás_.
Para o transporte usaban burras** que ían cargadas cos feixes de roupa, que logo repartían porta a porta, aos seus clientes na cidade. En Castro hai unha fonte que aínda se usa. Este era o punto de encontro, sobre todo de rapaces, que no verán gardaban quenda, pola escaseza de auga, para encher os seus caldeiros e tamén as sellas. Sendo tamén lugar de xolda mentras agardaban”
*Os lavadoiros alugábanse anualmente por un peso (5 pesetas)
**Utilizábanse burras en vez de burros , porque as femias son máis dóciles. Levábanse ao ferrador, na rúa Juan Flórez, detrás do cine Doré, e alí as deixaban mentres se repartía a roupa de porta en porta.
LENDA DAS SETE FONTES DE CULLEREDO
Arredor das fontes de Culleredo xira una lenda moi vella, que pasou de pais e nais a fillos e fillas. Contan que había unha vez unha rapaza que ía buscar un feixe de herba. Como pesaba moito non era quen de erguelo, así que pedíu axuda á súa veciña Pepa, que lla negou argumentando que non tiña calzado axeitado para tal labor. A rapaza, chegou á casa e contoulle todo o acontecido á súa nai, que era unha meiga, pero unha meiga mala (das que chaman negras). Esta, botoulle un meigallo á Pepa, que enfermou. Non había médico nin remedio que a sanase. Entón a súa nai , que tamén era meiga, pero boa (das que chaman brancas) argallou un remedio. Este consistía en ir ás 12 da noite collela auga de sete fontes que nunca estiveran secas antes daquela. Polo camiño ían facendo un rezo, de fonte en fonte, e non podían falar con ninguén nin deixar que as interrompira naide, senon non funcionaba o feitizo. Axiña que a Pepa bebeu daquela auga das sete fontes, volveu a ter máis saúde que as follas do buxo novo.
Contan os vellos que esta historia é moi certa, e que por estas e outras cousas semellantes, e non menos abraiantes, hai aquel dito galego coñecido no mundo enteiro que di “Habelas hailas”
E así remata a LENDA DAS SETE FONTES DE CULLEREDO.
O E.N.D.L. agradece a inestimábel colaboración de Dona Carmen Carbón Castelo, veciña de Vilaboa (Culleredo)
Suscribirse a:
Entradas (Atom)
Entradas
