
Botar unha cometa
era guindar os soños
todos pola fiestra.
Era poñer a ialma
por enriba das ponlas
máis ergueitas da fraga.
Era andar cos miñatos
nun outo vóo suspenso
sobor da paz dos campos.
Era ter –cousa meiga!-
o corazón atado
cun longo fío á terra.
XOSÉ MARÍA ÁLVAREZ BLÁZQUEZ
Canle segredo
No hay comentarios:
Publicar un comentario